به گزارش مشرق "حمایت از تولید ملی" رکن اصلی برای پیشرفت اقتصاد یک کشور است. در واقع ثمره اصلی یک اقتصاد سالم به غیر از منابع خدادادی، کالاهایی است که در بطن آن تولید می شود و اگر این کالاها در وهله اول توسط مردم حاضر در همان اقتصاد خریداری و پشتیبانی نشوند، آن اقتصاد الّا و لابد بر زمین خواهد خورد و این، حمایت مردم از تولید ملی است که تعیین می کند اقتصاد یک کشور با هر میزان قوت یا ضعفی، چه آینده ای را می تواند برای خود تصویر کند.

و صد البته هیچ عاملی هم غیر از احساس غیرت ملی و آگاهی مردم نسبت به اهمیت حمایت آنها از تولید ملی نمی تواند قشرهای مختلف یک جامعه را به مصرف کالاهایی که در داخل کشورشان تولید می شود ترغیب کند.

مقام معظم رهبری سال 91 را با عنوان سال "تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی" نامگذاری فرمودند و این در حالی است که مسئله حمایت از تولید ملی که شعوب آن به حمایت از کار و سرمایه نیز می رسد نه تنها در ایران اسلامی مورد توجه قرار دارد که در بسیاری
از کشورهای دنیا که افکار عمومی کشور ما آنها را با عنوان پیشرفته می شناسند نیز مورد توجه جدی قرار دارد.

این مقوله تا آن اندازه در این کشورها از اهمیت برخوردار است که حتی در مواقعی کار به انتقاد گروه های مردم نهاد و انجمن های غیر دولتی از یکدیگر برای عدم حمایت از تولیدات داخلی می کشد و یا در برخی کشورهای دنیا، مردم حاضر هستند که قیمت بیشتری را هم برای خرید کالاهای تولید داخلی بپردازند تا اشتغال در کشورشان مانایی و ثبات بیشتری داشته باشد.

آمریکا با چنین شهروندانی قدرت اقتصادی می شود

در همین زمینه، سایت برانکس تایمز، از قول یک زن آمریکایی به نام مری جین که یک انجمن حمایت از تولیدات آمریکایی را تشکیل داده است می نویسد: من فکر می کنم اقتصاد ما در حال حاضر در یک پرتگاه خطرناک قرار گرفته است و ما با شرایط هولناکی که از خارج به آمریکا تحمیل شده است مواجهیم. در این شرایط ما به این نیاز داریم که در همین جا و در خانه خود (آمریکا) شغل ایجاد کنیم.

یک شهروند آمریکایی دیگر نیز در همین زمینه به برانکس تایمز می گوید: من به شدت وطن پرست هستم و این صفت را به ویژه در مورد شغل های آمریکایی مورد توجه قرار می دهم. من معتقد هستم که هرکدام از ما که یک کالای ساخت آمریکا را می خریم این مسئله حتی به اندازه چکیدن یک قطره (که بعدها جزئی از یک دریا می شود) نیز ارزش دارد.

اهمیت تولیدات ملی در آمریکا و پرداختن رسانه های این کشور به این مقوله بسیار فراتر از حدّ تصور است.

کار در این زمینه به آنجا رسیده است که حتی دولت آمریکا و رسانه های وابسته به دولت این کشور که البته عموم رسانه های آمریکایی را نیز شامل می شوند، در مواقعی، بخش هایی از ضعف های اقتصادی این کشور را صریحاً به گردن مردم آمریکا می اندازند.

در این زمینه جوابی که بخش پاسخ های سایت یاهو در ذیل پرسشی که سوال کرده است: اوباما برای تشویق آمریکایی ها برای استفاده از کالاهای ساخت کشور آمریکا چه کاری انجام داده است؟ را بخوانید:

"مردم آمریکا می خواهند «تویوتا» برانند. سپس از این شکایت می کنند که چرا وضعیت اقتصاد ما خوب نیست؟ مشکل اصلی این است."

این پاسخ که یاهو آنرا منتشر کرده است همچنین می افزاید: "ما نیاز به این داریم که ماشین های ساخت آمریکا را بخریم و به اقتصاد خودمان کمک کنیم. در غیر اینصورت اقتصاد آمریکا هرگز بهبود نخواهد یافت."

حمایت از تولیدات داخلی تنها منوط به کشورهای در ظاهر ابرقدرت هم نیست. کشورهایی مثل مالزی که تنها ظرف چند دهه اخیر به پیشرفت هایی دست یافته اند نیز از این قاعده مستثنی نیستند و در فرهنگ آنان، ضرورت حمایت مردم از تولیدات ملی کشورشان کاملا نهادینه شده است.

مالزیایی ها کالاهای کم کیفیت داخلی را به کالاهای خارجی ترجیح بدهند

سایت the star با نقل یکی از صحبت های احمد بداوی، نخست وزیر سابق مالزی در سال 2009 گزارش می دهد: مالزیایی ها باید کالاهای ساخت مالزی را بخرند به ویژه در موقعیت کنونی که اقتصاد جهانی با رکود مواجه است.

بداوی می افزاید: مالزیایی ها باید تعصب خود را نسبت به کم کیفیت بودن برخی کالاهای ساخت داخل مالزی کنار بگذارند(و آنها را بخرند).

این مقام کشور مالزی می گوید: مردم ما باید تبدیل به مصرف کنندگان کالاهای داخلی شوند. بحث حمایت مردم کشورهای مختلف دنیا از کالاهای ساخت داخل کشورشان البته تنها منوط به خریدن این کالا هم نیست و مردمانی هستند که برای حمایت از کالاهای
داخلی خودشان اقداماتی فراتر از خرید معمولی نیز انجام می دهند.

فرانسوی ها برای حمایت از تولید ملی خودشان پول بیشتری هم می پردازند

بر اساس گزارش های موجود، مردم برخی از این کشورها در مواقعی حتی به صورت خودخواسته و در اثر نهادینه شدن برخی فرهنگ های مطلوب توسط گروه های سیاسی، حاضرند حتی هزینه های بیشتری را هم بپردازند تا کالاهای ساخت کشور خودشان را در سبد خریدهایشان قرار دهند.

نشریه بلومبرگ در این زمینه گزارش جالبی را در سال 2011 پیرامون کشور فرانسه منتشر کرده است. بلومبرگ در بخشی از این گزارش که پیرامون بحران اقتصادی فرانسه منتشر شده است، می نویسد: سارکوزی قصد دارد برای مبارزات انتخاباتی خود و در بخش اقتصادی، بر
روی شعار "ساخت فرانسه" تأکید کند. رقیب او، اولاند نیز با شعار "ایجاد شغل در خانه" به صحنه آمده است.

این گزارش می افزاید: بر اساس یک نظرسنجی، 50 درصد از مردم فرانسه حاضرند که برای خرید کالاهای ساخته شده فرانسه، پول بیشتری هم بپردازند.

بلومبرگ در ادامه با انتخابات میان تیتر "همبستگی اقتصادی" می نویسد: نظرسنجی ها همچنین نشان می دهد که مردم فرانسه حاضر هستند برای اینکه کالاهای ساخت کشور خودشان را بخرند، در حدود 5 تا 10 درصد نیز بیشتر پول بپردازند.

بلومبرگ تصریح می کند: این در حالی است که کالاهای تولید شده در فرانسه، بین 15 تا 25 درصد، گران تر از کالاهای مشابه تولید شده در کشوری مثل چین است اما مردم فرانسه می دانند که برای حفظ اشتغال در کشورشان باید از تولیدات داخلی و ملی خود حمایت کنند و مصرف کننده آنها باشند.

شاید باور اینکه مردم یک کشور حاضر باشند برای حمایت از شغل و اقتصاد کشورشان حتی قیمت های بالاتری را نیز بپردازند کار سختی باشد اما وقتی به مفاهیمی مثل "ایثارگری"، "وحدت ملی" و ... که در فرهنگ ما نیز مقولات مبنایی به شمار می روند دقت می کنیم درمی یابیم که این مسئله چندان هم غیر قابل باور نیست.

چه اینکه تنها نگاهی به تاریخ خود ما در طول دوران انقلاب اسلامی و دفاع مقدس اینطور می گوید که مردم ایران برای حفظ کشور و انقلاب اسلامی حتی گاهی از جان خود نیز گذشته اند. پس اگر مردم یک کشور، در گوشه ای از دنیا برای حمایت از اقتصاد کشورشان بخواهند هزینه بیشتری را هم بپردازند، این مسئله نه تنها امر چندان عجیبی نیست بلکه در داخل ایران ما، نمونه های نایاب تری از این ازخودگذشتگی ها نیز یافت می شود.

اقتصاد ایران نیز هم اکنون در نقطه عطفی قرار گرفته است که بعدها از همه مردم و مسئولان به نسبت جایگاهی که داشته اند پیرامون حمایت آنها از تولیدات ملی سوال خواهد کرد.

باید دانست که تصور آینده مطلوب برای اقتصاد کشوری که مردمانش از تولیدات ملی آن حمایت نکنند کاری مشکل است و مضارّ این عدم حمایت دامان پیر و جوان و کوچک و بزرگ را خواهد گرفت و صد البته هیچکس هم جز خود ما مسئول این فاجعه نخواهد بود.